Het oorlogsmonument in Barchem (gemeente Lochem) bestaat uit een grijze natuurstenen pilaar met daarop een kruis en een gestileerde duif alsmede uit een daar dichtbij geplaatste gedenkbank. De bank staat bekend als de ‘verzetsbank’. Hij is gemaakt van hout, rode baksteen en witte natuursteen.
De tekst op de pilaar luidt:
‘AAN HEN DIE VIELEN
1940-1945
MR. A.C. VAN DAM
M.J. VAN DOORN
J.C.E. VAN DOORN-VERMEULEN
J.H. KESSLER
F.J. NIJHOF
S.H. SCHUTTE
W. SCHUTTE
M. DE WIT
EN HET LICHT SCHIJNT
IN DE DUISTERNIS
JOH. 1:5.’
De bank staat bekend als de ‘verzetsbank’. Hij is gemaakt van hout, rode baksteen en witte natuursteen. De bank is in 2013 ingrijpend gerenoveerd. In 2022 is er nog een herdenkingsbordje bij geplaatst.
De tekst op de gedenkbank luidt:
‘AAN DE BOEREN VAN HET ZUIDELIJK DEEL VAN LAREN
VOOR HETGEEN ZIJ DEDEN VOOR HUN LANDGENOOTEN TIJDENS DE JAREN 1940-1945.’
Toen
Enkelen van de acht omgekomen Barchemers waren in de oorlog gevangen genomen door de Sicherheitsdienst, gemarteld en vermoord. Een ander werd op transport gezet zonder eten en drinken. Enkele anderen zijn gesneuveld door explosieven, granaatscherven of een mijn.
De geschiedenis
Het oorlogsmonument in Barchem (gemeente Lochem) herinnert aan de Tweede Wereldoorlog. Met de gedenkbank worden boeren uit het zuidelijke deel van Laren herdacht.
Oprichting
Het monument is ontworpen door Pieter Starreveld (Koog aan de Zaan, 5 mei 1911 – 18 april 1989).
Onthulling
Het monument is onthuld bij de vijfde herdenking en viering van oorlog en bevrijding, herdenking mei 1950. De bank is in 2013 ingrijpend gerenoveerd.
Locatie
De pilaar is geplaatst op het voorterrein van de protestantse kerk te Barchem (gemeente Lochem); de bank aan de openbare weg vormt een geheel met de toegang tot het kerkterrein.
Oorlogs- herinneringsmonument te Barchem onthuld.
(bron: krantenartikel uit de Gelderse - Overijsselse Courant vrijdag 5 mei 1950)
Gisteravond werd in tegenwoordigheid van de nabestaanden van hen, die door de oorlogshandelingen uit het leven werden gerukt, het volledige gemeentebestuur en verschillende genodigden voor de kerk te Barchem, een oorlogs-herdenkingsmonument onthuld. Na tromgeroffel en het spelen van twee coupletten van het Wilhelmus werd het vlaggendoek, dat de namen op het monument bedekte weggenomen en herdacht de heer G. Langeler de oorlogsslachtoffers: Mr. A.C. van Dam: M.J. van Doorn: J.C.E. van Doorn - Vermeulen: J.H. Kessler: F.J. Nijhof: S.H. Schutte: W. Schutte en M. de Wit. Na een dankwoord aan de gevers, de kerkenraad en de beeldhouwer Starreveld werd het monument overgedragen aan de gemeente Laren. Burgemeester Loopuyt aanvaardde het monument namens de gemeente en gaf de verzekering dat deze alles zou doen om het voor het nageslacht te bewaren. Spreker wees er op dat het lang heeft moeten duren eer dit monument geplaatst kon worden. Erger is dat de achter ons liggende oorlog niet de vrede en eensgezindheid bracht waarvoor is gestreden. Nog zien we de samenleving bedreigd. Juist daardoor voelen velen behoefte aan een monument voor hen die de bevrijding niet hebben mogen aanschouwen, maar wier plichtsbetrachting en offerwaardigheid ons tot voorbeeld strekken. In dit verhaal mag niet onuitgesproken blijven dat een aantal, onzer beste jonge mannen is gevallen in de tropen, trachtend aldaar vrede en orde te brengen. Dit monument mag niet slechts zijn een eerbetoon van de offers van een afgesloten tijdperk, maar ook een dagelijkse herinnering aan het groot aantal offers dat wordt geëist, wanneer het gaat om kostbare goederen als recht en vrijheid. Het gemeentebestuur neemt van harte de zorg voor dit monument op zich, maar ik moge u allen uitnodigen om dit monument in uw hart te willen sluiten en voor dezelfde instandhouding op de bres te willen staan. Geen der gevallenen, wier nagedachtenis wij hier willen eren, heeft een gewapend conflict gewenst. Allen hebben het hoogste goed, onze geestelijke vrijheid een verdediging met de verafschuwde wapens waard gekeurd, toen overleg met de tegenstander niet langer mogelijk bleek.“ Weest overtuigd van mijn medeleven met u en de uwen en van mijn dankbaarheid voor alles wat de slachtoffers voor onze gemeente en ons vaderland hebben gedaan”, aldus besloot Mr. Loopuyt de korte maar treffende plechtigheid.