De Boekhorst In 1840 sterft dichter Anthony Carel Winand Staring en in 1843 zijn weduwe, eigenaren van de Wildenborch bij Vorden. Er zijn zes erfgenamen en versnippering dreigt. Jan Isaac Brants, de bijna meerderjarige kleinzoon die op de Wildenborch opgroeide, verkrijgt het huisperceel met omgeving. Bij zijn meerderjarigheid ruilt hij de door hem aangekochte Boekhorst en Draafsel tegen de erfdelen van zijn oom Winand Carel Hugo Staring en tante Constantia Staring. Met nog zo wat transacties krijgt hij weer ongeveer 450 ha. van de Wildenborch in handen. Brants is namelijk de enige kapitaalkrachtige onder de erven. Versnippering van de nalatenschap is voor veel families een gruwel, maar zo zit het erfrecht in Gelre nu eenmaal in elkaar. Een aantal voorname huizen is daardoor helaas ten onder gegaan. Versnippering van een nalatenschap Van 1410 tot 1563 is de Boekhorst een bezitting van het convent Isendoorn te Zutphen en komt dan onder meer voor als Boickhorst. Na de Hervorming, dus na de opheffing van onder meer de kloosters, zal de boerderij verkocht zijn. Voor het einde van de 18e eeuw wordt het goed eigendom van Mr. Abraham de Leeuw van Coolwijck, die het erft van zijn vader. Het naastgelegen goed Draafsel is eigendom van zijn schoonvader Mr. Gerard Haesebroeck. Beide families behoren tot het Zutphense patriciaat. Het tegenwoordige huis is in opdracht van Winand Carel Hugo Staring in 1845 gebouwd door architect J. Gerritsen. Winand Staring is de grondlegger van de geologie in Nederland en betrokken bij de oprichting van de Gelderse Maatschappij voor Landbouw en van de Wageningse Landbouwhogeschool. Na 1905 heeft het huis diverse eigenaren, investeerders en bewoners en worden er vele veranderingen in aangebracht. Een verbouwing in het begin van de 20e eeuw voegt het balkon toe, waarbij een zonnewijzer in de voorgevel plaats maakt voor een balkondeur. Ook worden in de noordgevel drie kruisramen aan gebracht ter verlichting van een nieuwe hal. Gelukkig zijn de plannen om het huis te verbouwen tot bungalow, waarbij de verdieping had moeten verdwijnen, niet doorgegaan wegens de te hoge kosten. 1410 – 1563 Isendoorn convent is eigenaar ca 1800 de Leeuw van Coolwijck eigenaar 1845 Winand Staring bouwt huidige huis na ruil met neefje Jan Brants vanaf 1905 diverse eigenaren
