“Bram zit op het ei”. Zo luidde de vaste grap in de familie Nijstad als iemand vroeg waar opa/vader/echtgenoot Abraham uithing. Jarenlang was ‘t Ei 1 de plek waar antiquair en kunsthandelaar Abraham Nijstad zijn zaken deed.
Op 13 augustus 1797 trouwt Grada Johanna Thomasson uit Lochem met Harmen Harmsen uit Zutphen. Harmen is leraar aan de Latijnse school in Zutphen. Zij krijgen in Zutphen drie kinderen en verhuizen vervolgens naar Lochem, waar Grada in 1822 overlijdt. In 1832 geldt Harmen als ‘rentenier’ en is hij eigenaar van ‘t Ei 1. Hij overlijdt in 1840.
Dochter Geertruida Johanna Elizabeth Harmsen trouwt met Laurens Leen. Hij is een neefje van burgemeester Jacob Leen en groeide bij oom en tante op. Zelf zou hij van 1851 tot zijn dood in 1880 ook burgemeester van Lochem worden. Daarom wordt hun huis met adres ‘t Ei 1 op de hoek van de Molenstraat soms wel aangeduid als ‘burgemeestershuis’. Na de dood van Geertruida in 1861 trouwt Laurens in 1865 met Jacoba Willemina Elizabeth Peerlkamp die al in 1869 overlijdt. Uit geen van beide huwelijken zijn kinderen geboren.
Laurens zuster Aleida Gerharda, die ook tijdelijk bij hem in huis heeft gewoond is in 1880 de erfgename van het huis, maar zij verkoopt het al snel, waarschijnlijk aan rentenierster Cornelia Mackensie en cons. over wie verder niets bekend is, behalve dat zij meer panden bezit in de Molenstraat, de Gudulastraat en het Hoogestraatje..
Zij verkoopt het huis aan Derk Wolters en zijn vrouw Gerritjen Wansink. Zij staan te boek als ‘winkelier’, maar hebben hun schaapjes op het droge en zijn actief in het Lochemse maatschappelijk leven. In 1907 overlijdt Derk en in diezelfde periode moet het huis grondig zijn ver- of herbouwd. Bij het kadaster staat immers 1908 als bouwjaar geregistreerd. Heeft Derk het einde van de bouwplannen net niet gehaald of is weduwe Gerritjen voortvarend opnieuw begonnen? Hoe dan ook, Gerritjen blijft tot haar dood in 1933 het huis bewonen.
In 1934 betrekt Abraham Nijstad het pand met zijn handel in antiek en oude kunst. Hij brengt daar de beide winkels die hij heeft overgenomen van zijn vader, aan het Kleine Kerkplein (Markt 29) en Nieuwstadsplein (Zwiepseweg 1), samen op één prominente locatie.
Ondanks onderduik en deportatie overleeft het gezin Nijstad de Tweede Wereldoorlog. Maar het pand is in andere handen overgegaan en komt pas in 1949 via ‘minnelijk rechtsherstel’ bij hen terug. Al met al is ‘t Ei 1 ruim veertig jaar de thuisbasis voor twee generaties Nijstads. Behalve Abraham zijn ook zoons Samuel en Hartog vermaarde antquairs.
Eind jaren 70 vestigt Wim Maas er zijn architectenbureau dat er anno 2024 nog steeds te vinden is als Maas Kristinsson Architecten.
